Ostatni rozdział Poezji był wieki temu, a teraz jeszcze długo nic nie dodałam. Chyba tak wychodzi, jak staram się jednocześnie pisać po polsku i po angielsku, nie? W dodatku to, co jeszcze dzisiaj zapewne przeczytacie (albo moje użalanie się nad sobą Was odrzuci, tak też może być) wyszło trochę chaotycznie. Przepraszam za to.
Ale tak, jak myślę, to bardziej chcę Wam podziękować. Pisanie jest czymś, co kocham robić. Nie mam pojęcia, co mi się w tym tak cholernie podoba, ale mało rzeczy jest w stanie mnie bardziej uszczęśliwić. Właściwie, to tylko komentarze, bo chyba nic innego nie sprawia, że czuję się tak szczęśliwa.
Niedawno minął rok od założenia bloga (zabijcie mnie, pisałam HunHana!) i cóż, zmieniło się tu trochę. Poniekąd się sprzedałam, bo kłamać nie będę, piszę o BTS również dlatego, iż ludzie komentują, w przeciwieństwie do Super Junior. Nie, żebym marudziła, w kuloodpornych jest moje otp i możliwość szerzenia team top Jungkook w Polszy XD
Schodzę z tematu. Jeszcze kilka miesięcy temu, dziesięć tysięcy wyświetleń było dla mnie czymś nieosiągalnym, a teraz wbiliście je nawet wtedy, kiedy nie dodawałam nic przez kilka tygodni. Mam ochotę Was wszystkich wyściskać, wycałować i Bóg wie co jeszcze.
Nie umiem w ładne słowa, więc wybaczcie, proszę.
Kocham Was. Bardzo bardzo.
(dzisiaj dodaję Poezje!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz